dimarts, 3 d’abril del 2012

O reino (Celso Emilio Ferreiro)

No tempo aquil
cando os animales falaban,
decir libertá non era triste,
decir verdá era coma un río,
decir amor,
decir amigo,
era igual que nomear a primavera.
Ninguén sabía dos aldraxes.
Cando os animales falaban
os homes cantaban nos solpores
pombas de luz e xílgaros de soños.
Decir teu e meu non se entendía,
decir espada estaba prohibido,
decir prisión somente era unha verba
sin senso, un aire que mancaba
o corazón da xente.
¿Cando,
cando se perdeu,
iste gran Reino?

(Del libro "Longa noite de pedra". Editorial Galaxia, 1962)

Foto. Joan Pigem



(Por aquel tiempo
cuando los animales hablaban,
decir libertad no era triste,
decir verdad era como un río,
decir amor,
decir amigo,
era igual que nombrar la primavera.
Nadie sabia de calumnias.
Cuando los animales hablaban
los hombres cantaban a la puesta de sol
palomas de luz y jilgueros de sueños.
Decir tuyo o mio no se entendía,
decir espada estaba prohibido,
decir prisión era solo una palabra
sin sentido, un aire que menguaba
el corazón de la gente.
¿Cuando,
cuando se perdió,
este gran reino?)

Cap comentari:

Publica un comentari a l'entrada